Godlewicz, Frania

Frania Godlewicz urodziła się w Gdyni 3 października 1937 roku jako córka Zdzisława (Szlomo ur. 1911) i Czesławy (Cypra ur. 1907 z domu Gerszon). Rodzina prowadziła sklep z częściami rowerowymi i motocyklowymi.

Po wybuchu wojny rodzina przenosi się w okolice Warszawy. W listopadzie 1940 zmuszona zostaje zamieszkać w getcie warszawskim.

Po pewnym czasie w getcie warszawskim zjawiają się dalsi krewni Frani. Jednemu z wujów – Natanowi udaje się zdobyć „aryjskie dokumenty” dla większości rodziny. Po opuszczeniu getta zamieszkują pod Warszawą. Jej ojciec ponownie pracuje w sklepie z częściami motorowymi. Okoliczności życiowe zmuszają jednak ojca do znalezienia dla niej lepszej opieki. Po pewnym czasie znajduje ona dom u Polaków.

Po powstaniu warszawskim trafia do obozu w Pruszkowie skąd zostają wywiezione na zachód. Po wyzwoleniu wracają do Warszawy. Tam Franię odnajduje wuj, który chce by z nim wróciła. Nie wyraża na to zgody jednak tymczasowa opiekunka dziecka. Pewnego dnia jednak udaje mu się zastać dziewczynkę samą w domu i namawia ją by pojechała z nim. Rodzinie zostawia sporą sumę pieniędzy i odjeżdżają. Z powodu trudności materialnych umieszcza dziewczynkę tymczasowo w w domu dziecka CKŻP w Chorzowie. Tam w 1950 roku zostaje ona adoptowana przez rodzinę z którą wkrótce wyjeżdża do Izraela.