Wysłane przez arosner w
Relacja powstała w 1945 roku.
Tekst obejmuje wydarzenia z okresu od 1939 do 1945 roku.
Autorka rozpoczęła relację od informacji o utworzeniu Judenratu w Bielsku-Białej. Po zdawkowych informacjach o losie rodziny w początkowym okresie okupacji, przeszła do informacji o transportach Żydów. Opisała dość szczegółowo ten, w którym znalazła się wraz z pięciuset kobietami, jadącym do Niska. Następnie zrelacjonowała przejście tak zwanego pasa neutralnego do ZSRR – pod przymusem.
Kolejna część relacji stanowi opis kolejnych deportacji. Autorka została wywieziona do Kęt, a następnie do Wadowic. Tam przez jakiś czas pracowała w szopach krawieckich i szewskich. Później przeszła selekcję przed wysłaniem do obozów pracy we wsiach Sucha i Wiejsza, zapisała też, że zmuszano tam Żydów do pracy przy regulacji rzeki.
Następny ustęp dotyczy okresu następującego po czerwcu 1943 roku, kiedy Autorka trafiła do obozu przejściowego w Sosnowcu. Stamtąd odbywały się transporty do obozów pracy. Kobieta trafiła kolejno do Freiburg-Schlesien (Świebodzice), Egelsdorf (Mroczkowice), Bersdorf-Friedenberg i Katzau (Chrastava).
Ostatnia część tekstu dotyczy wyzwolenia, powrotu do Bielska-Białej oraz spotkania z rodziną. Jak się okazało, wojnę przeżyli nie tylko rodzice Autorki, ale i jej siostra, wysłani do pracy w obozie Blechhammer (Blachownia Śląska).